Uczeni na całym świecie mają jedną cechę wspólną - świetnie idzie im wydawanie pieniędzy. Oczywiście wszystko dla dobra nauki i rozwoju ludzkości. Tylko w jaki sposób wiedza np. o tym, dlaczego noszenie krótkich spódniczek wydłuża życie, ma nam pomóc?
#1. Kręgle są niebezpieczne dla zdrowia
W dzisiejszym odcinku "Kolekcji..." zobaczycie między innymi ankietę, jaką trzeba było wypełnić, by dostać się w szeregi KKK, jak wygląda największy helikopter na świecie oraz co niezwykłego posiadają psy biorące czynny udział w walkach.
#1. 400 protestujących w Australii przeciwko decyzji rządu o niewłączeniu zmian klimatycznych do agendy spotkania grupy G20.
Jeżeli uważasz, że mocne czterodrzwiowe limuzyny wytwarzane przez firmy, które są znane z produkcji aut sportowych to moda ostatnich lat, to jesteś w błędzie. Samochód prezentowany poniżej produkowany był już w roku 1974, a powstała także jego odmiana kombi!
Samochód był ohydny. W sumie był tak brzydki, że aż piękny. Jego produkcja trwała do 1990 roku i wyprodukowano zatrważającą ilość... 645 samochodów. Cenę oszacowano na 50 000 funtów, czyniąc samochód najdroższą dostępną limuzyną na świecie. Ostatecznie z kryzysu Astona wyciągnął w roku 1985 Ford, kupując 75% akcji przedsiębiorstwa. Ale wróćmy do Lagondy. Zajmiemy się tu serią drugą, produkowaną w latach 1976 - 1985.
W tamtych latach bardzo modny był kształt klina. Więc projektanci wzięli się za linijki i naszkicowali samochód. Potem obcięli mu pionowo przód i umieścili w nim lampy, sztuk cztery, kierunkowskazy i światła pozycyjne. Aż w końcu ktoś krzyknął - a może zrobimy wysuwane światła? Są bardzo modne. No i zrobili, dodając kolejne cztery lampy. Jak to wyglądało? Dziwnie. W ostatnich wersjach ograniczyli się do sześciu lamp z przodu - bez świateł otwieranych.
Tył też nie rozczarowywał. Także robiony pod linijkę, ale nie ciężki optycznie. Lekkości dodawały mu niskie i szerokie światła tylne. I to w czasach, gdy producenci prześcigali się w robieniu jak największych świateł z tyłu. Mi się taki minimalizm bardzo podoba. No i Aston przyciemniał tylną szybę u góry, po to, by pasażerom słońce nie wypalało karków. Wymiary samochodu to: długość 5,82 metra, szerokość 1,79 metra i wysokość 1,30 metra.
Wnętrze to już zupełnie inna bajka. Połączenie klasyki, czyli skóra i drewno i nowoczesności, czyli paneli dotykowych (w serii drugiej). Nawet lusterka i siedzenia były sterowane elektrycznie za pomocą paneli dotykowych. Czegoś takiego nikt do tej pory nie proponował. Rozwiązanie było chyba zbyt odważne.
A zegary? Klasyczne? A skąd! Digitalizacja - to słowo przyświecało twórcom Astona. Więc na desce wszystko wyświetlało się w postaci cyferek oraz słupków. Oczywiście za wyświetlanie odpowiadały ultranowoczesne wtedy diody LED. Kierownica - jednoramienna, jak w Citroenie.
Oczywiście można było sobie zamówić Lagondę z normalnymi przyciskami i troszkę inną deską (z serii pierwszej produkowanej jedynie przez dwa lata 1974 i 1975) - ale wtedy Lagonda traci trochę swojego uroku.
A komfort jazdy? Pan na filmie mówi, że nieziemski, i wypada mu wierzyć - nigdy tym samochodem z pewnością się nie przejadę...
https://www.youtube.com/watch?v=tTx5ecT1JYE
Przejdźmy do silnika - oczywiście V8 5,3 litra o mocy 280 KM. Zespolony tylko i wyłącznie z automatyczną trzybiegową skrzynią biegów. Samochód do setki rozpędzał się w około 9 sekund, a prędkość maksymalna jaką osiągał to 230 km/h. W latach, w jakich powstawał, były to parametry bardziej niż wystarczające i przez parę miesięcy Lagonda mogła się szczycić mianem najszybszego sedana na świecie.
Aston pomyślał także o rodzinach. W roku 1987 wypuścił samochód kombi o nazwie Aston Martin Lagonda V8 Shooting Brake. I to w oszałamiającej liczbie 1 sztuki. Projektanci poszli na całość i na dobrą sprawę nie wiedzieli, kiedy skończyć samochód, więc obcięli go dość pionowo. Przy okazji dodając dwie boczne szyby. Wygląda to tak, jakby zaprojektowali samochód z normalną ilością szyb w bagażniku, czyli dwiema, dali antenę na dach - po czym ktoś przyszedł i rzekł: Wiecie co? Wydłużmy go jeszcze trochę. Wskutek czego odkręcono tylne drzwi, dospawano trochę blach, dodano dwie dodatkowe szybki i zostawiono antenę na dachu tam, gdzie była w pierwotnym projekcie. Tak właśnie ten tył wygląda.
A dziś? Czy Lagonda się obroniła? W sumie to nadal jest brzydka. I jednocześnie w tej brzydocie jest cudowna. Jak dla mnie jest w moim samochodowym top 10. Fajnie, że powstała.
Kopiowanie tylko z podaniem źródła.
Poczytaj poprzednie artykuły z tej serii. Dostępne są tutaj.
A jeśli mało Ci motoryzacji - to zapraszam na Motokillera, a szczególnie zachęcam do udziału w naszym zlocie:
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą