Niezwykłe znalezisko na papuańskich bagnach. Amerykański B-17 wydobyty po 61 latach

Nazwiska podróżników z czasów Wielkich Odkryć Geograficznych są powszechnie znane. A co z tymi, którzy nie mieli tyle szczęścia, którzy nie wrócili ze swoich wspaniałych wypraw? Oto kilka historii o podróżnikach, którzy nie sprostali trudom podróży.

Kalendarz pokazuje już wyraźnie, że weszliśmy w nowy rok, ale styczeń nierzadko upływa pod znakiem podsumowań poprzednich dwunastu miesięcy. Dowiadujemy się zatem, co było słowem 2022 roku, co zadziało się w gospodarce i kto okazał się antybohaterem roku. Inaczej dzbanem. Jak zwykle konkurencja na tym polu była ogromna, ale rzutem na taśmę do rywalizacji włączył się Andrew Tate. Jeszcze niedawno idol inceli, dzisiaj utrzymanek rumuńskich podatników.

W 1972 r. załoga australijskiego samolotu wojskowego, przelatując nad Papuą-Nową Gwineą, zauważyła na bagnistych terenach pod sobą coś, co nie pasowało do otoczenia. Obserwacja została zgłoszona i na miejsce wysłano grupę poszukiwawczą, która odnalazła leżący w bagnie amerykański bombowiec B-17E Flying Fortress – i to zachowany w świetnym stanie.

23 lutego 1942 r. amerykański bombowiec B-17E Flying Fortress został przechwycony przez japońskie myśliwce nad Rabaul w Papui-Nowej Gwinei. Samolot pilotowany przez kapitana Fredericka C. Eatona Jr. został poważnie uszkodzony, a z przestrzelonego skrzydła wypływało paliwo. Lotnicy wiedzieli, że nie mają szansy na powrót na macierzyste lotnisko w Long Beach w Queensland w Australii i zdecydowali się na lądowanie awaryjne w polu pszenicy.

Co prawda załoga przeżyła lądowanie, ale okazało się, że domniemane pole pszenicy było rozległym bagnem Agaimbo, pełnym roznoszących malarię komarów i krwiożerczych krokodyli. Mimo tych przeciwności lotnicy przez sześć tygodni przemierzali nieprzychylne im tereny, aż w końcu spotkali rodowitych mieszkańców wyspy. Wieśniacy zaopiekowali się przybyszami, wyleczyli malarię i pomogli w powrocie do sojuszniczych sił, dzięki czemu Amerykanie mogli wrócić do służby. Tymczasem samolot pozostał na bagnie, zapomniany przez wszystkich.

I tutaj znowu wracamy do roku 1972, bo to właśnie wrak tego samolotu odkryli australijscy lotnicy 30 lat później. Po odkryciu okazało się, że wrak zachował się w doskonałym stanie. Co prawda silniki i uzbrojenie zostały zdemontowane przez miejscową ludność, ale kadłub i wnętrze samolotu były w dobrym stanie. Podobno wewnątrz znaleziono nawet termos z kawą nalaną tam w 1942 r.

W latach 80. o znalezisku dowiedział się znany specjalista od odzyskiwania starych wraków Fred Hagan, który tematem zaraził swojego biznesowego partnera Davida Tallicheta. Rozpoczęto starania o zorganizowanie akcji wydobycia samolotu, niestety napotykała ona wiele przeciwności losu.

Między innymi teren bagien otaczających B-17 był przez miejscowych uznawany za święty i... przeklęty. Krążyły legendy, że ludzie, którzy wybierają się w tę okolicę nigdy nie wracają lub wracają z pomieszanymi zmysłami. Miejscowi nazywali samolot „Duchem z bagien”.

Ostatecznie operację odzyskania wraku udało się przeprowadzić w 2006 roku. Udało się dogadać z miejscowymi, odprawiono ceremonię przeproszenia duchów za zabranie im samolotu i wreszcie po 61 latach samolot opuścił nieprzychylną wyspę.

Samolot w częściach najpierw trafił do Planes of Fame Air Museum w Kalifornii, gdzie rozpoczęto jego renowację. Następnie już w dużo lepszym stanie, ale nadal wymagającym prac konserwatorskich, umieszczono go w muzeum w Pearl Harbor. Duch z bagien jest najlepiej zachowanym wrakiem samolotu B-17E z jedynie czterech odzyskanych.