A propos kilkuset stron, czy ktoś robi jakieś kopie wątku w razie jakby nam go skasowali?

że tak sobie zażartuję

Też mam takie wrażenie
:paula_jasu Pewnie Google. Oni mają kopie wszystkiego

:tamquam, to taka podpowiedź. Jeśli w jakimkolwiek języku stosującym cyrylicę, w wyrazie "bułgarski" i jego odmianach po literze "b" masz literę "o", to na bank nie jest to język bułgarski if you follow

Fajrant!

No i jestem bogatszy o wiedzę i doświadczenie. Wystarczyło tylko przyjść

Widzisz ile traciłeś szlajając się nie wiadomo gdzie?

Nie szlajając. Ciężko pracując na chleb powszedni. Tej wersji się trzymajmy Mr. Frodo

Ta, widziałem tę ciężką pracę, na fb jak Legolasa udajesz

Siemanko

:tamquam, dobrze Cię widzieć

Cześć :kaab

:kaab Czołem!
Pfff... A widziałeś Ty kiedy Legolasa z takim bębnem? Jestem raczej samobieżną balistą

:tamquam, dlatego napisałem "udajesz" Instalacja artystyczna "Legolas, który połknął Gimliego"

Hahaha, chyba raczej Gimlego i całe Śródziemie
Szpiedzy jego mać wszędzie... Nawet sobie w spokoju zdjęcia profilowego w publicznym internecie prywatnie nie można zmienić...

No robota szpiegowska niczym z najlepszych powieści Le Carre, loguję się i widzę wielki bandzioch

Nie bądź dla siebie zbyt krytyczny, to tylko Twoje zdjęcie

Ty mi tu nie odwracaj kota ogonem, wiadomo, że chodzi o zdjęcie spasionego Legolasa

musiałby komuś podpierdzielić ten bandzioch


Legolas mógłby strzelić ze swojego łuku w stronę Starachowic? I trafić takiego jednego
Nieopatrznie przypomniałam P o jego gitarze zalegającej w szafie. Teraz mam P z gitarą i jak nie skończy fałszować to przestaniemy być parą

:paula grając na gitarze trzeba się naprawdę postarać żeby fałszować.. ze śpiewem - zupełnie inna bajka I wierz mi - wiem co mówię

hejka :tamquam

:triskal no cóż, P powiedział że gra na pewno lepiej niż ja śpiewam I jest to prawda
Nie tyle fałszował co przypominał sobie chwyty

:paula a to zupełnie inna bajka przypominanie sobie chwytów i przejść między nimi może być męczące dla uszu
Na temat tego czy P gra lepiej niż Ty śpiewasz - się nie wypowiem bo nie słyszałem was

Z tego, że nie słyszałeś jak śpiewam to się akurat ciesz Moim śpiewem można straszyć dzieci

:paula szczerze? z tego co pamiętam z naszej rozmowy masz bardzo przyjemny głos. Co prawda pomiędzy głosem normalnym a tzw. głosem śpiewu może być olbrzymia różnica ale to jest dosyć rzadkie.. więc o ile nie jesteś jednym z niewielu przypadków to myślę że po prostu brak treningu śpiewu daje o sobie znać

Dzięki Ale do Twojego to mi daleko
Głos mam ok, ale słuchu zero Pewnie dałoby się wyćwiczyć ale nawet pan od muzyki w podstawówce, który mnie lubił, poddał się i nie nalegał żebym śpiewała

Dobra, coś tam zaskoczyło, nie wiem czy to wykorzystam, ale taka scena mi się napisała

- Dzień dobry.
- Cześć.
- Dzień dobry.
- Dzień dobry.
- Dzień dobry.
- Cześć.
- Cześć.
- Dzień dobry.
- Dobry.
- Cześć.
- Kapelusz? – Marylcia wyrwała mnie z transu.
- Tak?
- My tych wszystkich ludzi znamy, że si witają i odpowiadasz?
- Nie, zwyczaj taki w górach.
- Uciążliwy troszku, ludzi dużo.
- Nie poradzę. Widzi Marylcia, jak się zasuwa trzy godziny po pustych górach, to jak kogoś się spotka miło jest usłyszeć powitanie. No, ale tutaj to taki trochę deptak.
Faktycznie, szlak do Chatki Puchatka był cholernie zatłoczony, a ten w założeniach miły zwyczaj działał mi na nerwy. Jednak widok z góry musiał zrekompensować chwilowe niedogodności. Podejście nie jest długie i nawet nie zarządziłem przerwy na papierosa. Po godzince drogi od przystanku PKS byliśmy na miejscu. Z komina niewielkiego schroniska unosił się dym, wokół budy kłębili się turyści z plastikowymi kubkami z rozcieńczonym piwem, a między tłumem próbowali przeciskać się turyści z plecakami, którzy oddaliby ostatnie pieniądze za puste Bieszczady. Cóż, takie czasy. Niech się cieszą, że wyciągu tu jeszcze nie zamontowali.
- Marylcia spojrzy na te piękne dalekie szczyty – wskazałem ręką na południe. – To będzie już Słowacja. A tam na wschodzie, Ukraina. – Popisywałem się znajomością geografii. Siostrzyczka chłonęła widoki jak zahipnotyzowana. Mieliśmy szczęście, tego dnia niebo było czyste a widoczność wręcz fantastyczna.
- A te takie malutkie czarne szczyty, tam hen daleko?
- A to będą Tatry.
- Nu, jak to Tatry? To przecież Bieszczady.
- Nie, Marylciu – uśmiechnąłem się. – Jak pogoda dopisuje, i coś tam się zgadza z temperaturą powietrza na górze i na dole, to widać stąd Tatry. Tak jak właśnie teraz. Mamy szczęście. – Zadowolony z wykładu poprawiłem kapelusz.
- Będziemy schodzili tą samą drogą? – Zainteresowała się Marylcia.
- A chcesz tą samą?
- Nu, jeśli jest inna, to czemu ni?
- Pewnie, że jest. Zejdziemy na Brzegi Górne. To fajna trasa, takie jakby duże schody.
- Fantastyczni! – Zaświergotała i pocałowała mnie w policzek. Fajnie.
- Ale to za chwilę. Marylcia tu poczeka, jak muszę coś załatwić.
- Tylko ni za długo. Spieszno mi iść dalij.
- Spokojnie, najwyżej kwadrans i kontynuujemy naszą wyprawę.
Nie wiem na co liczyłem. Były ekstremalnie małe szanse na to, żebym dowiedział się tu czegokolwiek w tak starej sprawie jak pojawienie się kolejnego bezimiennego, szukającego schronienia przed własnym życiorysem. Ale kto nie próbuje, ten nie obija ryjów bandytom. Jak mówi stare przysłowie.

scenka jak najbardziej do wykorzystania

Detektyw
Też myślę, że jak najbardziej możesz wykorzystać tę scenkę


Coś mnie połamało

Pewnie od tego zacznie się następna część A z tymi Tatrami to autentyk, byliśmy tam w okolicach Sylwestra 2008/2009 i faktycznie było zjawisko inwersji. Było widać cholerne Tatry z Połoniny Wetlińskiej

To nie Tatry, tylko makiety wystawiane przez spiskujących pracowników Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej

, może częściej widać tylko wtedy jeszcze nie było tam takich tłumów i ludzie nie zasłaniali?



W trzymaniu kciuków :kaab jest lepsza od nas. Kaab

Paulka, to jest ze dwieście kilometrów w linii prostej