Każdy z nas miewa czasami takie głębokie przemyślenia, a jednak nie każdy je zapisuje. Na szczęście oni zapisali i teraz możemy kąpać się w głębi ich intelektualnych uniesień wprost spod prysznica!
Podejrzewam, że każdy kto jest rodzicem, przeżył przynajmniej połowę podobnych sytuacji i przeprowadził połowę zbliżonych konwersacji ze swoją pociechą, co bohaterowie tego odcinka...
#1.
Ja: Zamierzam z tobą wyjść i wydać na ciebie kupę kasy. Dziecko: Hura! Ja: *zabieram dziecko do ortodonty*
#2.
Mamy w domu pełno krzeseł i kanap, ale i tak mój 3-letni syn woli usiąść na torbie pełnej pieczywa. Dzieci nie da się racjonalnie wytłumaczyć. Trzeba je po prostu przetrwać.
#3.
Ciężko wytłumaczyć, jak to jest być rodzicem. Z jednej strony to "najlepsza rzecz pod słońcem", ale też "nigdy w życiu nie byłem tak zestresowany, zmęczony, zaniedbany i biedny".
#4.
Ja, zwracając się do mojego dziecka: Zbliża się wywiadówka. Dziecko: Oj... Ja: Jest coś, co powinienem wiedzieć? Dziecko: Nie. Wszystkie głupie rzeczy popełniam w domu.
#5.
Pewnie, dzieci kosztują mnóstwo pieniędzy, ale czy pomyśleliście o tym, ile oszczędzacie nie posiadając życia towarzyskiego?
#6.
4-latek: Byłem miły dla sióstr. Ja: Dziękuję. 4-latek: Dasz mi teraz trochę pieniędzy?
#7.
Bycie rodzicem stawia cię w koszmarnie trudnych sytuacjach, np. musisz rozmawiać z innymi rodzicami.
#8.
4-latek: Tato, możesz przyjść do łazienki? Ja: Potrzebujesz pomocy? 4-latek: Przyprowadź ze sobą mamę. Módlcie się za nas.
#9.
By utrzymać dom w czystości przed Bożym Narodzeniem, poprosiłam moją rodzinę, aby się wyprowadzili.
#10.
Moja 4-letnia córka zdenerwowała się, bo dostała czkawki i nie wiedziała, co to jest. Powiedziałam jej, że to kosmita próbuje uciec z jej klatki piersiowej. Chyba nie jestem ideałem rodzica.
#11.
3-letnia córka: *koszulka utknęła jej na głowie podczas ubierania się* Ja: Pomogę ci. Córka: SAMA DAM SOBIE RADĘ.
Jeżeli spodziewaliście się nas dzisiaj, to spóźnimy się jakieś 3 tygodnie.
#12.
Zanim miałam dzieci, myślałam, że mam wspaniały system immunologiczny. Okazało się, że po prostu trzymałam się z dala od tego rodzaju ludzi, którzy kichają ci prosto w oczy, opowiadając jakąś historię.
#13.
4-latek: Nikt nie może wejść do mojego pokoju. Ja: Muszę wejść do twojego pokoju. 4-latek: Ty w szczególności nie możesz.
#14.
6-latek: Pomożesz mi ścielić łóżko? Ja: W której części ścielenia łóżka mam ci pomóc? 6-latek: W tej części, w której zrobisz to za mnie.
#15.
4-latek: Zimno mi w stopy. Ja: Załóż skarpety. 4-latek: Wtedy będzie mi gorąco.
#16.
Moje dzieci postanowiły zrobić szopkę bożonarodzeniową z klocków Lego. Szczerze mówiąc nie miałem pojęcia, że aż tylu szturmowców było obecnych przy narodzinach Chrystusa.
#17.
6-latek: Czy na zewnątrz jest zimno? Ja: Ta. Powinieneś założyć sweter. 6-latek: Powinienem zostać w domu.
#18.
Wszystko, czego chcą rodzice, to wypicie chociaż pół kubka kawy, zanim ktoś zacznie płakać z jakiegoś głupiego powodu.
#19.
Jedna z najtrudniejszych rzeczy w byciu rodzicem to udawanie, że lubi się warzywa.
#20.
Powiedziałam moim dzieciom, że dziś rano musimy wyjść 5 minut wcześniej niż zwykle. Potem wszyscy roześmialiśmy się i wyszliśmy, jak zwykle, 20 minut spóźnieni.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą